*معلم که باشی،*
طعم شیرینیِ میوه رسیدهِ مهر را بیشتر حس می کنی!
*معلم که باشی،*
خنکای باد مهر بیشتر از دیگران بر تنت حس می شود!
*معلم که باشی،*
بوی نوی کاغذ کتاب و جلد دفتر بیش از همیشه، تو را به وجد می آورد!
*معلم که باشی،*
شلوغی خیابان های پاییز و کوچه های مهر، بیش از گذشته بر دیدگانت نمایان می شود!
و ...
*معلم که باشی،*
ماراتن تپش قلبت با گذر دقیقه ها و ثانیه ها بیش از پیش، آهنگِ سرعت می گیرد!
آری ! تو همان *معلمی* هستی که کودک درونت بیش از هزاران کودک بیرون، دلتنگ مهرِ *مهر* است و مملو از شوق دیداری!